Η καθημερινότητα ενός μπαμπά με την 4χρονη κόρη του

Η κόρη μου μόλις έγινε τεσσάρων και τον τελευταίο καιρό έχω μπει μαζί της σε μια διαδικασία περίεργων διαπραγματεύσεων και σουρεαλιστικών συγκρούσεων. Να μερικά παραδείγματα.

Αν πας να κάνεις τσισάκια στο γιογιό θα σου δώσω παγωτό. Αυτή κι αν είναι καλή συμφωνία. Κανένας ποτέ δεν μου δίνει παγωτό που κάνω τσισάκια στο γιογιό.

Σε παρακαλώ, φάε το μήλο σου για να σου δώσω μετά ένα μπέργκερ. Ναι, και γλυκό θα σου δώσω.

Το αγαπημένο σου πράσινο μπολ είναι βρόμικο, αλλά έχω ένα κίτρινο μπολ, που είναι ένα βασικό χρώμα που χρησιμοποιείται για να φτιάξουμε το πράσινο, οπότε βασικά είναι το ίδιο χρώμα. Μα γιατί συνεχίζεις να κλαις; Όλα όσα σού είπα είναι αλήθεια.

Το ένα σου πόδι είναι δεξί και το άλλο αριστερό. Κάθε παπούτσι μπαίνει σε συγκεκριμένο πόδι. Το ξέρεις; Ωραία. Πάμε, γιατί έχουμε αργήσει για το σχολείο. Έφαγες τούμπα, αλλά εγώ σε προειδοποίησα.

Δεν υπάρχει σωστός και λάθος τρόπος να κόψεις μια μπανάνα. Άκουσέ με, δεν είναι θέμα ηθικής. Ακόμα και αν έκοψα την μπανάνα «λάθος», παραμένει μια καλή μπανάνα, γι’ αυτό έλα να τη φας να τελειώνουμε.

Μερικές φορές οι πάπιες δεν θέλουν να φάνε το ψωμί που τους δίνεις. Δεν χρειάζεται να το παίρνεις προσωπικά. Εντάξει, δεν φταις εσύ. Η πάπια φταίει. Μπορεί να φταίει μια πάπια; Δεν έχει σημασία. Σε παρακαλώ, σταμάτα να κλαις.

Αν πρέπει να καταλάβεις μία αδιαμφισβήτητη αλήθεια, είναι αυτή: αν κάνεις κακάκια στο παντελόνι σου, μπαίνεις για μπάνιο. Τώρα γιατί κλαις; Εγώ θα έπρεπε να κλαίω.

Δείτε Επίσης

«Προσπαθώντας να είμαι καλός μπαμπάς σε μια εποχή γεμάτη κακία»

Θα σε αφήσω να δεις παιδικά αν με αφήσεις να κοιμηθώ μετά τις 5 το πρωί.

Ζήτησες φράουλες και σου έδωσα φράουλες, αλλά τώρα μου λες ότι δεν θέλεις φράουλες. Θέλεις κρακεράκια. Μα τι κακό σου έχω κάνει;

Μαλώναμε όλη μέρα και τώρα θέλεις αγκαλιά; Εντάξει. Με βγάζεις από τα ρούχα μου. Εντάξει, σε αγαπώ! Είσαι ευχαριστημένη τώρα; Μήπως μόλις κατούρησες το παντελόνι σου;